[1] Ål siguiente año Mantzius se encontraba en París, donde escribía como corresponsal en esa ciudad para la prensa de Copenhague (bajo el apodo "Carlos"), a la vez que frecuentaba el Conservatorio con Edmond Got.
Interpretó a personajes teatrales modernos como Claes en Den kære Familie, Tío Woller en Moderate Løjer, Herrborg en En Digters Kærlighed, Arnesen en Flugten, Trolle en Den gamle Præst y Levin en Indenfor Murene.
A pesar de su gran trabajo artístico, a Manztius le dio tiempo para escribir una obra en 6 tomos: Skuespilkunstens Historie (Copenhague 1897—1916), cuya tercera parte, Shakespeare-Tiden, le valió el doctorado por la Universidad de Copenhague en 1901.
Karl Mantzius fue también un buen pintor, aunque no se ha hecho un registro real de sus obras.
Mantzius fue objeto de retratos y tallas por parte de artistas como Georg Achen, Edvard Saltoft, Axel Locher, Valdemar Møller, Emil Krause, Heinrich Dohm, Henrik Lund, Valdemar Andersen, Hans Christian Olsen y Frederik Kastor Hansen.