Edmond Pourchot

Edmond Pourchot, latinizado Edmundus Purchotius (Poilly, 1651 - París), fue un profesor universitario francés, caracterizado por su posición polémica a favor del cartesianismo y la teoría cartesiana sobre la mecánica, en oposición al aristotelismo dominante hasta entonces.

[1]​[2]​ El cambio de paradigma o revolución científica que se produce en esta época (los años 1690) es uno de los momentos decisivos de la historia intelectual de Europa (crisis de la conciencia europea).

[3]​[4]​ Pourchot fue nombrado catedrático de filosofía en 1677, y permaneció muchos años como vicecanciller o rector de la Universidad de París, donde dio clase durante 26 años.

Fue autor de Institutiones Philosophicae, una obra en latín de varios volúmenes titulada de forma completa Institutiones philosophicae ad faciliorem veterum, ac recentiorum philosophorum lectionem comparatae (Paris, 1695; Paris, 1700; Lyon, 1711; Venice, 1715; Lyon, 1716–1717; Venice, 1730 [standard edition]; Paris & Lyon & Padua, 1733; Padua, 1751; Venice, 1755).

[5]​[6]​ Su texto fue muy celebrado entre los principales intelectuales de Francia, y ganó simpatías hacia el cartesianismo por toda Europa, hasta en países tan lejanos como Turquía y Polonia.

Edmond Pourchot