Fjölnir surge en un contexto semi-mitológico como hijo de Freyr y su consorte Gerðr.
En ese tiempo, el rey Fróði, hijo de Friðleifr, dominaba Lejre en Selandia.
Freyr tók þá ríki eptir Njörð; var hann kallaðr dróttinn yfir Svíum ok tók skattgjafir af þeim; hann var vinsæll ok ársæll sem faðir hans.
Á hans dögum hófst Fróða friðr, þá var ok ár um öll lönd; kendu Svíar þat Frey.
Var hann því meir dýrkaðr en önnur goðin, sem á hans dögum varð landsfólkit auðgara en fyrr af friðinum ok ári.
Frey construyó un templo en Uppsala, convirtiéndose en plaza para su trono, dándole impuestos, tierra y bondades.
Um kveldit var Fjölni fylgt til herbergis í hit næsta lopt, ok hans sveit með honum.
Una vez cuando Fjolne fue a Frode en Selandia, le prepararon una gran fiesta, y se enviaron invitaciones por todo el país.
Cuando llegó la noticia al rey Hadingus de tal desafortunada muerte, se colgó públicamente (ver Freyr).
Georges Dumézil (1973, Apéndice I) cita una balada en idioma feroés registrado en 1840 sobre Odín y su hijo Veraldur.
Cuando Odín oye las noticias, él decide morir e ir a Asgard donde sus seguidores también serán bienvenidos después de la muerte.