Retórico español
Pedro Juan Núñez ( en latín : Petrus Joannes Nunnesius o Valentinus Nunnesius; [1] 1525–1602) [2] fue un humanista y educador valenciano activo durante el Siglo de Oro español . Es famoso por sus tratados retóricos basados en las obras retóricas de Hermógenes . [3] [4]
Vida
Núñez se graduó como Maestro en Artes en la Universidad de Valencia en 1546. [2] Después de graduarse, trabajó en la Universidad de Valencia como catedrático de griego. [2] [5] A partir de 1550 estudió con Peter Ramus en París. [2] [6] [7] [8] Núñez regresó a Valencia en 1552 para ocupar un puesto como catedrático de Retórica. [2] También enseñó gramática y latín. Mientras estaba allí compuso Rhetoricae institutionis libri quinque (1552), una paráfrasis de las cuatro obras del corpus hermogéneo, a la edad de 27 años. [3] [6] [7] [4] Pedro Juan Pepinyá , un famoso orador jesuita, fue uno de sus estudiantes. [9] En 1557 partió con Juan Lorenzo Palmireno para trabajar en la Universidad de Zaragoza , pero en 1563 regresó de nuevo a la Universidad de Valencia, donde continuó publicando sobre lengua griega y retórica. [2] [5]
Obras
- Artificium orationis Ciceronis pro Caio Rabirio perduellionis reo (1551) [8]
- Oratio de causis obscuritatis Aristoteleae (1554) [1] [5]
- Epitheta M. Tullii Ciceronis recopila (1556) [1]
- Rhetoricae Institutionis libri quinque (1556) [1]
- Edición crítica: Ferran Grau Codina. Las retóricas de Pedro Juan Núñez (ediciones y manuscritos). Tesis doctoral, Universidad de Valencia, 1994.
- Explicaciones de situ orbis en Dionysium Afrum (1562) [2]
- Petitio ad Pontificem Maximum Pium V pro Academia Ilerdensi (1562) [2]
- De ratione interpretandi aliorum scripta (1570) [1]
- Explicación en Dionysium Periegetam de situ orbis
- Edición crítica: Paulino Pandiella Gutiérrez. La Explanatio in Dionysium Periegetam de situ orbis de Pedro Juan Núñez. Edición crítica y estudio introductorio. Tesis, Universidad de Oviedo, 2018.
- Alfabeto griego (1571) [5]
- Tabulae Institutionum rhetoricarum (1574) [1]
- Libellus demutatione linguaese Graecae en latín [5]
- Typus Institutionum Grammaticarum Etymologiae et sentaxeoos lingua Graecae (1577) [5]
- Phrynichi epitomae dictionum atticarum (1586) [5]
- De Aristotelis doctrina orationes philosophicae tres trium insignium Valentinorum (1591, con Bartolomé José Pascual y Juan Bautista Monllor) [1]
- Progymnasmata, idest, Praeludia quaedam oratoria ex progumansmatis potissimum Aphthonii (1596) [1] [6] (publicado también en la Ciudad de México) [10]
- Ratio brevis et expedita conscribendi géneros epistolarum (1602) [1] [4]
- Institutionis rhetoricae: ex progumannsmatis protissinaum Aphthonii atque ex Hermegis [sic] arte dictatae (1628) [1] (1577) [6]
- Oratio habita in Academia Valentina ad Philippum III, Margaritam Austicam, reges Albertum et Isabellam, Flandriae duces, qui praesentes scholis adstiterunt [11]
- Ratio imitandi eandem periodum [12]
- Edición crítica: Victoria Pineda. "LA RATIO IMITANDI DE PEDRO JUAN NÚÑEZ". Forschungen romaníes . 105 (3/4), 1993, págs. 302–314.
Lectura adicional
- Juan F. Alcina, "Los inicios del ramismo en España", en Jordi Pérez Dura, José María Estellés, eds. Los humanistas valencianos y sus relaciones con Europa: de Vives a Mayans (Valencia: Ayntamiento de Valencia, 1998), págs.
- Pilar Barbeito Díez. Pedro Juan Núñez: humanista valenciano (Valencia: Biblioteca valenciana, 2000).
Referencias
- ^ abcdefghij Lawrence D. Green y James J. Murphy (2006). Catálogo de títulos breves de retórica renacentista, 1460-1700. pág. 324. ISBN 0-7546-0509-4.
- ^ abcdefgh Pandiella Gutiérrez, Paulino (2016). "CONTRIBUCIÓN A LA BIOGRAFÍA DE PEDRO JUAN NÚÑEZ: LOS COMIENZOS DE SU ETAPA EN BARCELONA". Humanística Lovaniensia . 65 : 211–221. ISSN 0774-2908.
- ^ ab Galán Vioque, Guillermo (1995). "Noticia de un manuscrito perdido: Una traducción inédita de Institutionum rhetoricarum libri quinque de Pedro Juan Núñez". Cuadernos de Filología Clásica. Estudios latinos . 8 : 251–254.
- ↑ abc Núñez González, Juan María (2015). "Las ediciones impresas de la Ratio brevis et expedita conscribendi genera epistomarum illustriora, atribuida al humanista Pedro Juan Núñez". Minerva . 28 : 325–340.
- ^ abcdefg García Martínez, Sebastián (1986). «Pedro Juan Núñez y la enseñanza del griego en la Universidad de Valencia (1547-1602)» (PDF) . Contrastes: Revista de Historia Moderna . 2 : 39–55.
- ↑ abcd González, Juan María Núñez (2012). "LOS "PROGYMNASMATA DICTATA A PETRO IOANNE NUNNESIO (CAESARAUGUSTAE, 1596)": UNA EDICIÓN LEGALMENTE 'PIRATEADA'". Humanística Lovaniensia . 61 : 355–369. ISSN 0774-2908.
- ^ ab López-Grigera, Luisa (1983). "Introducción al estudio de la retórica en la España del siglo XVI". Disposición . 8 : 1–18.
- ^ ab Grau Codina, Ferran (2015). "Un ejemplo de comentario ramista: el Artificium orationis Ciceronis pro Caio Rairio perduellionis reo de Pedro Juan Núñez" (PDF) . Humanismo y pervivencia del Mundo Clásico . 3 : 1271-1286.
- ^ Flynn, Lawrence (1955). De Arte Rhetorica (1568) de Cyprian Soarez, SJ: una traducción con introducción y notas . Universidad de Florida.
- ^ Romero, Ignacio Osorio (1983). "LA RETÓRICA EN NUEVA ESPAÑA". Disposición . 8 (22/23): 65–86. ISSN 0734-0591.
- ^ Martínez, Miguel Alarcos (2015). "LA "ORATIO HABITA A PETRO IOHANNE NUNNESIO VALENTINO IN ACADEMIA VALENTINA AD PHILIPPUM III": EDICIÓN CRÍTICA, TRADUCCIÓN Y ESTUDIO". Humanística Lovaniensia . 64 : 259–281. ISSN 0774-2908.
- ^ Pineda, Victoria (1993). "LA RATIO IMITANDI DE PEDRO JUAN NÚÑEZ". Forschungen romaníes . 105 (3/4): 302–314. ISSN 0035-8126.