El campo de concentración de Gospić ( croata : Sabirni logor Gospić ; serbio : Koncentracioni logor Gospić ) fue uno de los 26 campos de concentración del Estado Independiente de Croacia durante la Segunda Guerra Mundial , establecidos en Gospić (actual Croacia ).
Establecimiento
Pertenecía al complejo grupo de campos de concentración de Gospić, que además del campo de Gospić también incluía Jadovno , Ovčara, Pag ( Slana y Metajna). La creación de este complejo de campos de concentración marcó el comienzo de la fase final del Holocausto en el Estado Independiente de Croacia , los asesinatos en masa. [7]
El campo de concentración de Gospić fue fundado en mayo de 1941 en un edificio que antes de la Segunda Guerra Mundial servía de prisión , organizado por Jozo Rukavina. [8] El primer traslado de prisioneros desde el campo de concentración de Danica se organizó el 30 de junio de 1941. La prisión de Gospić estaba situada en un gran edificio cuadrado de 130 metros de lado. Fue construido en 1878 y se utilizaba como prisión para presos condenados a cadena perpetua. [10]
Presos
El 19 de julio de 1941, por orden del mando de la Ustacha en Zagreb, se capturaron a los serbios más destacados y se los envió al campo de concentración de Gospić, divididos en pequeños grupos de 20 a 30 personas. [11] Los serbios, judíos y gitanos fueron capturados en todo el territorio del Estado Independiente de Croacia y transportados al campo de concentración de Gospić a razón de trescientos por día. [12]
El 1 de agosto de 1941, los Ustacha transportó al primer grupo de judíos desde Visoko, en Bosnia y Herzegovina, al campo de Gospić. [13]
El 11 de marzo de 1944, unas 300 mujeres y niños fueron transportados desde Gospić a Jasenovac, donde todos fueron asesinados. [14]
Secuelas
El campo de concentración de Jasenovac fue fundado como una extensión de los campos de Gospic y Jadovnik, que ya no estaban en funcionamiento. Los primeros internos del campo de Jasenovac fueron traídos del campo de concentración de Gospić entre el 19 y el 21 de agosto de 1941. [16]
Referencias
- ^ Radovi (Filozofski Fakultet Zagreb. Humanisticke i Drustvene Znanosti). Zavod. 2007.
Veći koncentracijski logor bio je Gospić (lipanj - kolovoz 1941)...
- ^ Radovi (Filozofski Fakultet Zagreb. Humanisticke i Drustvene Znanosti). Zavod. 2007.
...iz kojega su zatočenici (pretežito Srbi, nekoliko tisuća Židova i manjina Hrvati) ...
- ^ Radovi (Filozofski Fakultet Zagreb. Humanisticke i Drustvene Znanosti). Zavod. 2007. pág. 355.
Procjenjuje se daje u logorskom kompleksu Gospić-Velebit-Pag (Mirko Peršen, Đuro Zatezalo, Ilija Jakovljević) pogubljeno oko 24.000 ljudi.
- ^ (Israel 2013, pág. 77)
- ^ Goldstein, Ivo; Goldstein, Slavko (2001). Holokaust u Zagrebu. Novi liber. pag. 276.ISBN 9789536045198.
- ^ (Avramov 1995, p. 337): "En mayo de 1941 se creó un campamento en Gospic, en la antigua prisión, organizado por Jozo Rukavina".
- ^ (Bulajić 2006, pág. 70)
- ^ (Avramov 1995, p. 337): "Las órdenes de la policía ustasa desde Zagreb, enviadas el 19 de julio de 1941, especificaban que "poco a poco, todos los días, los serbios que eran financiera o intelectualmente destacados debían ser enviados al campo de concentración de Gospic en grupos de 20 a 30".
- ^ (Israel 2013, pág. 73)
- ^ (Albahari 1977, p. 162): "Već 1. avgusta 1941. ustaše su odveli u koncentracioni logor Gospić prvu grupu Jevreja".
- ^ (Gilbert 1982, p. 179): "El 11 de marzo de 1944, 300 mujeres y niños del norte de Dalmacia, que habían estado internados en Gospic, fueron deportados al campo de concentración croata de Jasenovac (derecha, abajo). Ni uno solo sobrevivió".
- ^ Dedijer, Vladimir; Miletić, Antun (1991). Protiv zaborava i tabua: Jasenovac 1941-1991. IP "Pregres". pag. 329.ISBN 9788678310010.
Први заточеници на подручју Јасеновца доведени су 19., 20. and 21. коловоза 1941. из концентрационог логора Госпић.
Fuentes
- Avramov, Smilja (1995). Genocidio en Yugoslavia. GRANDE. ISBN 9788613007982.
- Albahari, Nisim (1977). Sarajevo u revoluciji: Komunistička partija Jugoslavije u pripremama i organizaciji ustanka. Distrito Istorijski.
- Bulajić, Milán (1994). El papel del Vaticano en la desintegración del Estado yugoslavo: la misión del Vaticano en el Estado independiente de Croacia. Crímenes de genocidio de los ustashi. Belgrado: Stručna knjiga.
- Bulajić, Milán (2002). Jasenovac: El Holocausto judío-serbio (el papel del Vaticano) en la Croacia nazi-ustasha (1941-1945). Belgrado: Fondo para la Investigación del Genocidio, Stručna knjiga. ISBN 9788641902211.
- Bulajić, Milán (2006). Jasenovac-1945-2005/06: 60/61.-godišnjica herojskog proboja zatočenika 22 de abril de 1945: dani sećanja na žrtve genocida nad jermenskim, grčkim, srpskim, jevrejskim i romskim narodima. Pešić i sinovi. ISBN 978-86-7540-069-1.
- Dedijer, Vladimir (1981). Novi prilozi za biografiju Josipa Broza Tita. Liburnia.
- Gilbert, Martin (1982). Atlas Macmillan del Holocausto. Macmillan. ISBN 978-0-02-543380-9.
- Israeli, Raphael (19 de febrero de 2013). Los campos de exterminio de Croacia: visiones y revisiones, 1941-1945. Transaction Publishers. ISBN 978-1-4128-4975-3.
- Jacobs, Steven L., ed. (2009). Enfrentando el genocidio: judaísmo, cristianismo e islam. Lexington Books . ISBN 9780739135891.
- Komisija (2000). Zločini u logoru Jasenovac. Besjeda. ISBN 9788674920022.
- Zavod (2006). Historijski Zbornik. Nakladni Zavod Hrvatské.