El dialecto galicnik ( macedonio : Галички дијалект , Galički dijalekt ) o dialecto pequeño reka (macedonio: Малорекански дијалект , Malorekanski dijalekt ) es un miembro del subgrupo de dialectos occidentales y noroccidentales del grupo occidental de dialectos de Macedonia . El dialecto se habla en un pequeño territorio en la montaña Bistra en la parte occidental de la República de Macedonia . El nombre del dialecto deriva del pueblo más grande de esa zona: Galičnik . También el dialecto se habla en muchos otros pueblos pequeños, incluido el pueblo de Gari. El dialecto galicnik está estrechamente relacionado con el dialecto reka que se habla al noroeste del dialecto galicnik. Este dialecto es muy conocido en la República de Macedonia debido a las palabras arcaicas que lo componen. El dialecto se puede encontrar en muchas obras literarias históricamente importantes para la literatura macedonia. Una de las más importantes es Ǵorǵija Puleski y su diccionario de tres idiomas. [1] [2]
Características fonológicas
Protoeslavo *ǫ > /o/ : *rǫka > рока /ˈroka/ ('mano'), un lema entre los dialectos macedonios;
protoeslavo intervocálico *x > /j/: *čekaxa > чекаја /ˈt͡ʃekaja/ ( AOR pl. 3P de 'esperar');
fusión de verbos temáticos del grupo е con verbos del grupo и : јадет /ˈjadet/ → јадит /ˈjadit/ ( 3P sg. PRS de 'comer');
grupo anterior -шт- /ʃt/ → -шч- /ʃt͡ʃ/ : што /ʃto/ → шчо /ʃt͡ʃo/ ( interr. pron. 'qué');
/ʒ/ en lugar de /d͡ʒ/ en préstamos: turco cam /dʒam/ > жам /ʒam/ ('ventana'), y
acento de palabra mayoritariamente antepenúltima. [3]
Características morfológicas
uso del sufijo -ет para pl. 3P . PRS : ставает /ˈstavaet/ ('[ellos] están poniendo, colocando'), јадет /ˈjadet/ ('[ellos] están comiendo']), одет /ˈodet/ ('[ellos] están yendo');
uso del sufijo -т para 3P sg. PRS : стават /ˈstavat/ ('[él/ella/eso está] poniendo, colocando'), јадит /ˈjadit/ ('[él/ella/eso está] comiendo'), одит /ˈodit/ ('[él/ella/eso está] yendo');
uso de la partícula inmutable ќа /ca/ con verbos [conjugados] para formar tiempos futuros: ќа одам /ca ˈodam/ ('iré'), y
uso de la preposición в(о) /v(o)/ ('en, dentro, a'). [2]
Ejemplos del dialecto
Canción tradicional de Galičnik que se canta en la festividad de Vasilica:
Сурова, сурова година;
Весела, весела година;
Ж`лт мајмун на леса;
П`лна куќа коприна;
Живо-здраво, живо-здраво;
До година, до амина!
Referencias
^ calle. 247 Makedonski jazik za srednoto obrazovanie- S.Bojkovska, D.Pandev, L.Minova-Ǵurkova, Ž.Cvetkovski- Prosvetno delo AD- Skopje 2001
^ ab стр.259 - 260 За македонскиот литературен јазик, Блаже Конески, Култура- Скопје 1967
^ стр.259 За македонскиот литературен јазик, Блаже Конески, Култура- Скопје 1967