stringtranslate.com

Crónica de Dečani

La crónica de Dečani ( serbio : Дечански летопис ) es un manuscrito en lengua serbia escrito en la segunda mitad del siglo XV [1] en el monasterio de Dečani .

Transcripción y publicación

Durante la transcripción de la crónica de Dečani del manuscrito original, el transcriptor no sólo la transcribió, sino que también interpretó el texto original. [2]

Fue publicado por Serafim Ristić en su obra Monumentos Dečani . [3] En 1908 su traducción al ruso fue publicada en San Petersburgo por el diácono Nikolai Mavrov. [4]

Contenido

La primera mención de Ibarski Kolašin se encuentra en el registro de 1595 encontrado en la crónica de Dečani, que incluye todos los pueblos de Kolašin y sus habitantes registrados. [5] Esta crónica explica el origen en serbio del nombre de la ciudad Šabac . [6]

La crónica de Dečani habla de miembros de la dinastía Nemanjić , en particular de Stefan Nemanja y algunos de sus descendientes. [7] Describe la muerte de Stefan Dečanski después de que fuera denigrado por primera vez por su madrastra Simonida . [8] La crónica presenta información sobre los fenómenos naturales que acompañaron la muerte de Stefan, incluido el eclipse solar . [9] La crónica de Dečani es una de las cuatro crónicas medievales que mencionan a Simeón Uroš , el medio hermano del emperador Dušan , y sus acciones para apoderarse temporalmente del trono serbio. [10]

Esta crónica menciona la Batalla de Rovine de 1395 y explica que el Príncipe Marko y Constantino Dragaš murieron en esta batalla. [11] Esta crónica también explica que el hermano de Marko, Andreja Mrnjavčević , también murió en la Batalla de Rovine. [10] La crónica de Dečani describe cómo el comandante militar otomano Skanderbeg huyó del campo de batalla en Momina Klisura en 1444, cerca de la actual Pazardzhik en Bulgaria , después de ser derrotado por el déspota serbio Đurađ Branković . [12]

Véase también

Referencias

  1. ^ Kaimakamova, Miliana; Salamon, Maciej (2007). Bizancio, nuevos pueblos, nuevos poderes: la zona de contacto bizantino-eslava, del siglo IX al XV. Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica". pág. 287. ISBN 978-83-88737-83-1Merece la pena destacar la información procedente de la llamada crónica de Decani, escrita, según parece, en la segunda mitad del siglo XV.
  2. ^ Starinar. 1909. pág. 134. Кад је пак прешисивач Дечанског летописа са старијег рукописа једном напустио прави задатак прешисивачев, па се латио тумачења догађаја, који је раније bio само констатован, није се задржао на простом довођењу у везу...
  3. ^ društvo, Srpsko učeno (1883). Glasnik Srpskoga učenog društva ... pág. 53.
  4. ^ "Дечани и Русија". Глас Русије. 5 de septiembre de 2010 . Consultado el 9 de febrero de 2015 .
  5. ^ Kosovsko-Metohijski zbornik. Srpska Akademija nauk i umetnosti. 2005. pág. 150.ISBN 9788670251052.
  6. ^ Зборник радова Географског института "Јован Цвијић" САНУ 61(1) (83-103) Оригинални научни рад УДК: 911.3(−06), ГЕНЕЗ А ГРАДА И ПОРЕКЛО ИМЕНА ШАПЦА, página 93
  7. ^ Милосављевић, Драгиша (2006). Средњевековни град и манастир Добрун. Дерета. pag. 16.ISBN 978-86-7346-570-8.
  8. ^ Filipović, Milenko S.; Kovačević, Ivan (1971). Trački konjanik: studije iz duhovne kulture. Prosveta. pag. 308.ISBN 9788607000678.
  9. ^ Starinar. 1909. pág. 133. А таквог компоновања бележака имамо у у кратким летописима, и ми ћемо се овде нарочито задржати на једној, на o смрти краља Стевана Дечанскога у Дечанском летопису под год. 1335. Цела белешка под том ...
  10. ^ ab Sucesores de la familia Mrnjavčević y herencias bajo su poder 1371–1459, Universidad de Belgrado, Facultad de Filosofía, Tesis doctoral de Aleksić Vladimir, página 147
  11. ^ Ђурић, Иван (1984). Сумрак Византије: време Јована VIII Палеолога (1392-1448). Народна књига. pag. 78. У Дечанском летопису је, уз вест о боју на Ровинама, забележено како су тамо погинули Марко Краљевић и Константин Дра гаш.
  12. ^ Tadeusz Stanisław Grabowski (1923). Полша, Бѫлгария и славянството. Придворна печатница. pag. 41. Най-после има в сръб- ските летописи едно интересно известие, което представя отзвук за участието на Георгя Бранко- вич в ya antes Момина-Клисура. En la historia del país hay 1444 puntos. "И побеже Скендер-бег и разби јего деспоть кодь Момини Клисури завоми турски кьзь дербендь подле Татар-Пазрджика".